Melih Ziya Sezer’in vefatından sonra eczanenin kepengine sevenleri tarafından bir not yapıştırıldı. Kepenge yazılan notta ‘Güle güle Melih Abi’ yazıldığı görüldü.
Sezer geçtiğimiz yıl verdiği röportajda, eczanenin tarihini şöyle anlatıyordu:
Röportajında eczacılığın ticaret değil sanat olduğunu söz eden Sezer, “Eskiden birden fazla ilaç eczanelerde yapılırdı. 1950’den sonra işin içine fabrikasyon ilaçlar girdi. Evvelce eczanelerde öksürük şurupları, kuvvet şurupları, merhemler olurdu. O vakitler doktorlar de bizlere formüller yazardı. Lakin artık formül yazan hekimler az. Zira tabipler da fabrikasyonlaştı. Şu an hâlâ müşteriler az da olsa bize reçete getiriyor, biz de getirdikleri reçeteyi yapabildiğimiz kadar yapıyoruz. Lakin eczacılık ticaret değil, bir sanattır. Sanattan da bir şeyler üretildiğiniz vakit zevk alınır” kelamlarıyla mesleğine verdiği değeri vurgulamıştı.
Melih Ziya Sezer röportajında, “90 yaşındayım ve çalışabildiğim kadar çalışmak isterim. Ben öldükten sonra bu dükkânı müzeye mi verirler, yoksa satarlar mı? Orasına ailem karar verir” demişti.