LGBT Belgesi 4
Prof. Dr. Zeki Bayraktar, Prof. Dr. Nevzat Tarhan, Dr. Mustafa Merter, Prof. Dr. Sefa Saygılı, Prof. Dr. Ahmet Akın ve Dr. Şöhret Karaduman’a eşcinselliğin doğuştan gelip gelmediğini, tedavi edilip edilmediğini, LGBT propagandasına karşı neler yapılabileceğine dair birçok soru yönelttik.
Sadece politik düzlemde tedbir almanın tek başına yarar sağlamayacağına ve aile mefhumunun güçlendirilmesi gerektiğine bir defa daha vurgu yapıldı.
Devlet, sıhhat ve eğitim siyasetlerinde LGBT aktivizminin propagandalarına karşı nasıl tedbirler almalı?
”Son sığınak aile”
Prof. Dr. Nevzat Tarhan: Aileyi güçlendirmek PR’la olmaz. Aileyi güçlendirmek bu türlü konferans vererek vaaz vererek olmaz. Aileyi güçlendirmek bu bahse devletin yatırım yapması ile olur. Birebir eğitimler vermesi ile olur. Evliliği bilmiyor beşerler, evlilik ne manaya geldiğini bilmiyorlar. Bilmedikleri için de tanınan kültür eğitiyor. Tanınan kültür de şu anda “Son sığınak aile” sözüme kızıyor, birçok bu türlü ben bakıyorum muhafazakar arkadaşlarım kızıyorlar, kızan şahıslara erkek ve bayan fark etmez ben onlara “Yeşil feminist” diyorum. Niçin? Onlar şöyle düşünüyorlar, bayan erkek eşitliğini ideolojik boyutunu göz arkası ediyorlar. Feminizm nedir? 1960’larda başladı bayanın özgürleşme hareketi, haklı bir hareketti yararlı bir hareketti lakin feminizm daha sonra yoldan çıktı evliliği bayan erkek savaşlarına dönüştürdü ve boşanmalar global olarak arttı. Aile içi şiddet global olarak arttı ve bunun sonucunda feminizm bir nevi rekabetçi bir bayan erkek bağlantını teşvik etti. Halbuki bizim kültürümüz bayan erkek bağlantısında rekabetçi bir bağ değil. Tamamlayıcı bir alaka olarak teşvik ediyor. Erkek ve bayanın bağı birbirine tamamlayıcı olması gerekiyor, yeterli iş birliği kurabilen şahıslar uygun eş olabiliyorlar. Mesela Batı ideolojisi evliliğe çift diyor. Evlilik, aile bir çift yuvası değildir. Evlilik bir çift yaşantısı değildir, evlilik bir hayat seyahati yaşantısıdır.
”Yerli insan üretemiyoruz”
Prof. Dr. Nevzat Tarhan: Aileyi güçlendirmek PR’la olmaz. Aileyi güçlendirmek bu türlü konferans vererek vaaz vererek olmaz. Aileyi güçlendirmek bu bahse devletin yatırım yapması ile olur. Birebir eğitimler vermesi ile olur.
Evliliği bilmiyor beşerler, evlilik ne manaya geldiğini bilmiyorlar. Bilmedikleri için de tanınan kültür eğitiyor. Tanınan kültür de şu anda “Son sığınak aile” sözüme kızıyor, birçok bu türlü ben bakıyorum muhafazakar arkadaşlarım kızıyorlar, kızan şahıslara erkek ve bayan fark etmez ben onlara “Yeşil feminist” diyorum. Niçin? Onlar şöyle düşünüyorlar, bayan erkek eşitliğini ideolojik boyutunu göz arkası ediyorlar. Feminizm nedir? 1960’larda başladı bayanın özgürleşme hareketi, haklı bir hareketti yararlı bir hareketti lakin feminizm daha sonra yoldan çıktı evliliği bayan erkek savaşlarına dönüştürdü ve boşanmalar global olarak arttı. Aile içi şiddet global olarak arttı ve bunun sonucunda feminizm bir nevi rekabetçi bir bayan erkek bağlantını teşvik etti. Halbuki bizim kültürümüz bayan erkek ilgisinde rekabetçi bir münasebet değil. Tamamlayıcı bir alaka olarak teşvik ediyor. Erkek ve bayanın alakası birbirine tamamlayıcı olması gerekiyor, uygun iş birliği kurabilen bireyler âlâ eş olabiliyorlar.
Mesela Batı ideolojisi evliliğe çift diyor. Evlilik, aile bir çift yuvası değildir. Evlilik bir çift yaşantısı değildir, evlilik bir hayat seyahati yaşantısıdır.
Tarhan: İstediğimiz kadar aile aile diyelim hayır, evlilik ile ilgili kavramları düzeltmemiz gerekiyor. Evlilik kavramlarını düzeltirsek aile kavramlarını düzeltirsek bu türlü normda sağlıklı çocuk yetiştirir. Şayet bir sağlıklı çocuk yetiştiremiyorsa topluma yararlı bir çocuk yetiştiremiyorsa yalnızca kendine çalışan gezegen için hiçbir şey yapmayan bir insan yetiştiriyorsa bir anne baba o güzel bir anne baba olamamıştır. Yerli silah üretiyoruz, yerli araç üretiyoruz, yerli SİHA üretiyoruz fakat yerli insan üretemiyoruz. Yerli insan üretmedikçe biz yaptığımız bütün o yerli işler tanınan kültürün, çocukların eline düşecektir. Bunu da benim müşahedem olarak söylemek istedim.
Dr. Şöhret Karaduman: Kültürümüze, dinimize ve mahremiyetimize uygun cinsel bilgilendirme eğitimleri, bu tekrar eski bir baş değil, çocukların mahremiyetini gözeterek derken, çocukların güvendiği bir kız çocukları bayan bir öğretmenle erkek çocukları erkek bir öğretmenle, bunu niçin diyorum? Zira biz Almanya’da bu dersleri gördük, karma gördük ve çocukların hepsi utandı. Alman olmalarına karşın, Almanlar utanmaz falan değil yani bizim üzere mahremiyet, ayıp, ahlak falan hisleriyle pek yetiştirilmiyorlar. Onlar dahi utandı. Burada bile birinci kez çocukların mahremiyeti ki her çocuğun kendine öz bir mahremiyeti vardır doğuştan zati, bunu ihlal etmiş oluyoruz. Burada bunların eğitimlerini vermemiz gerekiyor ancak dediğim üzere kendi kültürümüzü kendi geleneğimizi kendi öz benliğimizi de bunun içine katarak kendi derslerimizi üretmemiz lazım. DSÖ’nün dayattığı Türkiye’de gelirse çok büyük kaos. Bizim çocuğumuza anaokulunda cinsiyet dersi vermek istediler, neden? DSÖ’nün tavsiyesi üzerine. Onun içinden neler geçiyor biliyor musunuz? Burada anlatmaktan nitekim haya ediyorum. Nasıl pragtikler nasıl görseller nasıl demonstrasyonlar yapılıyor ve herkese şu anlatılıyor artık, “Yan’ın iki babası var bu çok olağan, Luci’nin iki annesi var bu çok normal” bunlar giriyor içine ve biz bunları alırsak yahut bunları kopyalayıp uygularsak nasıl bunun önüne geçeceğiz? Bunu nasıl engelleyeceğiz?
”Allah’ın rahmetinden ümidi kaybetmek küfürdür”
Dr. Mustafa Merter: O kadar kolay ki, deccal sendromu diyorum bu şeye bazen cep telefonuna bakmaya, Matrix sendromu vs. üzere. Ya Matrix’in gözünü çıkartmak o kadar kolay ki, bırakırsan şu cep telefonunu çıktı. Bütün bu söylediklerimin giriş yeri orası. Zira ne televizyon ekranından bulaşıyor bize ne de bilgisayar ekranından. Münasebetiyle sanal bağımlılığı çok önemli bir biçimde denetlemek ve bir ayrışımlı internet, differenceded screem time, ayrışımlı ekran vakti tahlili yapacak programlara gereksinimimiz var ki bu ziyan bize ne kadar geliyor bu ziyan bizi nasıl bozuyor? Burada da doğal ki elektroniğe muhtaçlığımız var. Bak ümidi kaybetmek, Ayet-i Kerime der ki “لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ” Allah’ın rahmetinden ümidini kaybetmek küfürdür. Dolayısıyla daima ümitli olacağız, adamların trilyonlarca dolarlık bir gücü var. Bütün medya ellerinde, internet ellerinde, istedikleri üzere dünyayı yönetmeye çalışıyorlar her açıdan yalnızca bu açıdan değil. Bizim de imanımız var ya hu bizim de Allah’ımız var…
Son…